Władający w Księstwie Pszczyńskim w latach 1830–1841 książę Ludwik obok wykonywania rozlicznych obowiązków wynikających z zarządzania rodzinnymi dobrami poświęcał czas na realizowanie własnych pasji. Jego zainteresowania koncentrowały się wokół teatru, muzyki i podróży. Wiele informacji o nim samym, o życiu rodziny Anhalt-Köthen, a także o wydarzeniach związanych z Pszczyną i zamkiem pszczyńskim znajdziemy w prowadzonych przez niego dziennikach. Jego zapiski składają się z 34 zeszytów, powstałych w latach 1791–1838. Dzienniki księcia Ludwika Anhalta stanowią część wielkiego dziedzictwa książęcego, tworzącego ogromny zasób archiwalny – Archiwum Książąt Pszczyńskich – będący własnością Archiwum Państwowego w Katowicach i są bogatym źródłem do dziejów ziemi pszczyńskiej.
I tom dzienników księcia Ludwika wydanych nakładem Muzeum Zamkowego w Pszczynie obejmuje pierwsze zeszyty młodego wówczas Ludwika z okresu 1791-1806, w których książę opisuje życie codzienne na zamku pszczyńskim, swe pierwsze miłości, a także troski, związane przede wszystkim ze śmiercią ojca i – w jej następstwie – z koniecznością opuszczenia „ukochanej Pszczyny”, następnie liczne podróże i pobyty w Lipsku, Dreźnie, czy Karlsbadzie. Książę opisuje również ślub brata z księżną Marią Dorotą Henriettą Luizą Schleswig-Holstein-Sonderburg-Beck, która niespełna kilka miesięcy po ślubie umiera w Pszczynie w tragicznych okolicznościach. Następne lata Ludwik spędza w Pszczynie, gdzie oprócz zarządzania dobrami bierze aktywny udział w życiu dworskim i typowych dla arystokracji rozrywkach. Stąd często wyrusza też w bliższe lub dalsze podróże. Pierwszy tom dzienników księcia Ludwika obejmuje również część okresu wojen napoleońskich i zawiera jego zapiski do końca 1806 roku.