Wszechstronne zainteresowania jezuity Adama Adamandego Kochańskiego (1631–1700) wykraczały poza ramy, w jakich zamykała się ówczesna wiedza w zakresie nauk ścisłych w Polsce. Kochański był matematykiem, a także fizykiem i konstruktorem maszyn i zegarów, pedagogiem i bibliotekarzem króla Jana III. Jego korespondencja z Gottfriedem Wilhelmem Leibnizem (1646-1716), filozofem, matematykiem i fizykiem jest ważnym źródłem poznania intelektualnej atmosfery ówczesnej Europy, kiedy praca naukowa nabrała charakteru zespołowego, a korespondencja stała się ważnym instrumentem wymiany myśli i budowania "wspólnoty duchowej". Podziw budzi różnorodność tematów podejmowanych przez obu uczonych.