Zastanawialiście się kiedyś, co ubierały nasze babki czy prababki? Nie miały szpilek, sukienek mini z cekinami czy efektownych żakietów ze skóry. Dla nich szczytem elegancji był włożony na głowę czepiec uszyty ręcznie z cienkiego tiulu, zdobiony białym, ręcznym haftem angielskim.

- Jakle i kiecki nosiły również dziewczynki. Potwierdzenie tego faktu widzimy na wielu fotografiach, które znajdują się w muzeum. To zdjęcia z wielkich uroczystości - ślubów, komunii - mówi nam Aleksandra Grabiec z rybnickiego muzeum, autorka książki „Jakle, kiecki i zopaski. Strój ludowy ziemi rybnickiej”.

Tematem stroju ludowego badacze zajmują się od wielu lat. O stroju ludowym, występującym na ziemi rybnickiej, wspomnieli już w 1936 roku w swojej książce Agnieszka i Tadeusz Dobrowolscy. - Strój ludowy to najefektowniejszy element kultury wsi. Był ważnym elementem życia mieszkańców, ubiorem wyjątkowo szanowanym zakładanym w chwilach szczególnych, odzieżą paradną, reprezentacyjna, na pokaz. Był zawsze czytelnym komunikatem dla świata. Określał przynależność etniczną, regionalną, status społeczny, dzięki czemu można było odróżnić kobietę zamężną od panny, wdowy. Wskazywał miejsce w grupie, określał kto jest „obcy” a kto „swój” - pisze w swoje książce Aleksandra Grabiec.