Michelangelo Palloni (29 IX 1642–1711/13), pochodzący z Campi nieopodal Florencji jeden z najważniejszych późnobarokowych artystów-dekoratorów pracujących na ziemiach Rzeczypospolitej. Był artystą wrażliwym na kolor i światło, potrafiącym umiejętnie budować ekspresyjną narrację z pomocą póz i gestów oraz grupować postaci w zretoryzowanej kompozycji, często w skrócie perspektywicznym, w oprawie doskonale rozrysowanej architektury. O randze jego dorobku nie świadczą wyłącznie realizacje na zlecenie Jana III, prymasa Michała Stefana Radziejowskiego czy magnatów kresowych, jak kanclerz wielki litewski Krzysztof Zygmunt Pac oraz wojewoda wileński i hetman wielki litewski Kazimierz Jan Sapieha. Pierwszeństwo w artystycznym pejzażu ówczesnej Rzeczypospolitej zapewniło mu najwyższej klasy rzemiosło, połączone z umiejętną i niepozbawioną inwencji adaptacją wzorów florenckich, weneckich i rzymskich.