Karczmy wiejskie powstawały zwykle na użytek lokalnej społeczności, przy traktach, w miejscach szczególnie uczęszczanych, np. w jej centralnej części obok kościoła, kuźni lub młyna. Na ogół nie różniły się konstrukcją i rozplanowaniem wnętrz od chałup wiejskich. Pełniły ważne funkcje społeczno-kulturowe m.in umacniały więzi społeczne i solidarność gromady. W chorzowskim skansenie, w centrum ekspozycji muzealnej, stoi rekonstrukcja karczmy, która funkcjonowała niegdyś w Świerczyńcu (pow. bieruńsko-lędziński), wsi położonej na Równinie Pszczyńskiej, w pobliżu ruchliwych traktów uczęszczanych przez furmanów wożących drewno z jedlińskiego i nowobojszowskiego lasu do tartaku w Kobiórze oraz przez gospodarzy pędzących bydło na pszczyński targ.

Historia, ludzie, miejsca. Zeszyty budownictwa drewnianego Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie" (seria popularnonaukowa) nr 4